Pooh's Magazine editie 1/96 1 februari 1996 |
Waardering : 0.5 (max. 10.0)
Jaar : 1995
Speelduur : 125 min.
Regie : Dick Maas
Produktie : Laurens Geels, Dick Maas
Script : Wijo Koek, Dick Maas
Muziek : Dick Maas
Beelden : Philip Hering
Cast : Nelly Frijda, Coen van Vrijberghe de Coningh, Stefan de Walle,
Tatjana Simic, Herman Passchier, Scarlett Heuer, Sander Swart,
Lou Landre
Tja, ik kan er ook niks aan doen dat ik toevallig redelijk vlak na elkaar THE MANGLER en FLODDER 3 zie. Beide films zijn van een dusdanig niveau dat zonder twijfel de 0.5 uit de kast gerukt wordt. Toch is er zowaar enige nuance aan te brengen. THE MANGLER was zowaar nog komisch, zo slecht. FLODDER 3 bevat helemaal niks. Er is dus een neiging toch de twee films een verschillende waardering te geven, maar welke dan een hoger punt zou moeten krijgen, is erg onduidelijk. Kortom: ik zit weer flink uit m'n nek te lullen om alsnog een recensie van redelijke lengte te fabriceren.
De wijk Zonnedael bestaat 25 jaar en dat moet uitbundig gevierd worden.
Het enige probleem voor de organisatie is uiteraard weer de familie
Flodder. Sjakie (Lou Landre) neemt het weer op voor het in de ogen van velen
asociale gezin en zal proberen, met hulp van de vele gezellige vrienden van
Johnny, Kees en Kees de villa voor ze te behouden. De grote finale is
vlammend.
Nooit, maar dan ook geen ENKEL moment, heb ik bij FLODDER 3 gelachen. Het
origineel was destijds een aardig verfrissende komische film, met hier en
daar wat niet geslaagde grappen, maar over het algemeen prima acceptabel
vermaak. Daarna hield het meteen op. FLODDER IN AMERIKA leek een typisch
voorbeeld van een 'bottom-of-the-barrel'-film. Kon het publiek weten dat
er een televisieserie en zelfs nog een derde speelfilm zou worden
uitgekotst?
Het allerergste is misschien nog wel de wisseling van de wacht in enkele
van de hoofdrollen (al was die er pas na deel 2). Huub Stapel werd
vervangen door Coen van Vrijberghe de Coningh, die van Johnny een extreem
irritant ventje maakte. Ook Toet en Henkie, de kinderen, kregen nieuwe
gezichten.
Nog groter was de blunder René van 't Hof, sprankelend in het eerste deel, te vervangen door Stefan de Walle. Zoon Kees is een eikel, maar Van 't Hof KAN tenminste net doen alsof 'ie een eikel is. De Walle denkt dat het opzetten van een duf gezicht en een beetje slungelig lopen wel voldoende is. Grappig toch hoe je in ZO'N slechte film toch nog verschil kunt zien in graad van belabberdheid van de diverse factoren.
Tatjana. Ik schaam me er bijna voor dat ik er toch weer een hele alinea aan wijdt. Wat is deze bimbo toch betrokken bij het leed in voormalig Joegoslavie, zoals ze in elke talkshow wel weer beweert. En maar met haar tieten blijven flodderen. Er zijn niet veel personen in Nederland die afstotelijker zijn (Playboy-liefhebbers, laat de kritiek maar komen).
Verder heb ik eigenlijk weinig over FLODDER 3 te melden dat niet ook
afgrijselijk voor de hand ligt en overduidelijk is. Ik ben blij dat ik hem
gehuurd heb. Contrast moet er wezen om kwaliteit optimaal te kunnen
herkennen en waarderen, toch?
©copyright Menno Peeters (mpeeters@pvda.nl), 10-01-96