Pooh's Magazine editie 1/96
1 februari 1996

LITTLE WOMEN

een recensie door Menno Peeters

Waardering : 8.5 (max. 10.0)

Jaar : 1994
Speelduur : 110 min.
Release : Columbia Pictures
Regie : Gillian Armstrong
Produktie : Denise Di Novi
Script : Robert Swicord
Boek : Louisa May Alcott
Muziek : Thomas Newman
Beelden : Geoffrey Simpson
Cast : Winona Ryder, Trini Alvarado, Claire Danes, Kirsten Dunst, Susan Sarandon, Christian Bale, Gabriel Byrne, Eric Stoltz, Samantha Mathis

Als er een prijs bestaat voor beste trailer, dan mag LITTLE WOMEN hoge ogen gooien. Het kort samenvattende filmpje dat het publiek alvast warm moet maken, werkt bij deze film bijzonder goed. Romantiek, drama en oogverblindend mooie scènes in de sneeuw doen hopen dat wanneer de film eindelijk aanschouwd mag worden, de aarde is bedekt met een witte, donzige laag en dat het koud genoeg is om de kachel lekker te laten knapperen. Wel, toen hij op video verscheen, was ik de eerste die hem huurde. Er lag geen sneeuw, het was vervelend koud, maar de film zelf voldeed nagenoeg perfect aan alle verwachtingen.

Ook al gaat het financieel minder dan voorheen, gezelligheid en optimisme blijven troef in het huis van Marmee March (Susan Sarandon) en haar vier opgroeiende dochters: Jo, Meg, Beth en Amy. Naast het opvoeren van toneelstukjes en het giechelend ravotten in de sneeuw hebben ze elk zo hun toekomstplannen. Buurjongen Laurie (Christian Bale) toont steeds meer interesse in het gaan en staan van met name Jo (Winona Ryder) en weet als een van de weinigen in de hechte vriendschapsband van de vier zussen te integreren. Terwijl de familie wacht op nieuws van vader, die naar het front is gereisd, timmert Jo meer en meer aan de weg als schrijfster.

Films waarin de kleding een grote, of in ieder geval een mooie rol spelen, zijn Winona Ryder de laatste jaren niet vreemd. Zowel BRAM STOKER'S DRACULA als THE AGE OF INNOCENCE wisten een Oscar voor 'costume design' te winnen. Ook LITTLE WOMEN kreeg een nominatie. Tevens kreeg Ryder zelf een arsenaal aan prijzen. Op acteergebied staat ze dan ook ver boven alle andere jonge actrices van dit moment. Haar sterkste talenten zijn haar gelaatsuitdrukkingen en de wijze waarop ze als verteller fungeert. Dat laatste mag ze als Jo weer doen, waardoor de film als een sfeervol verhaal rond een open haard het hart van de kijker opent.

Maar er valt meer schoons te aanschouwen, waarbij niet wordt gedoeld op uiterlijke zaken. De dames in de hoofdrollen brengen hun karakters elk met gepast vuurwerk naar buiten. Meg (Trini Alvarado) gebruikt voornamelijk sierlijke, rustige pijlen, terwijl Beth (Claire Danes) veel pech heeft met het aansteken van de hare.

Amy in haar jonge jaren wordt in beeld gebracht door Kirsten Dunst, later neemt Samantha Mathis de rol over. Dat gebeurt vrij plotseling, waardoor enige verwarring ontstaat. Mathis, onlosmakelijk verbonden met wijlen River Phoenix, bracht naast Christian Slater de tienerwereld in vervoering met het meesterlijke PUMP UP THE VOLUME. Met LITTLE WOMEN zet ze, na enkele niet noemenswaardige andere rollen, weer een stap in de goede richting. Susan Sarandon completeert het subtiele acteergeweld.

Dat de mannen minder minuten op het scherm krijgen, betekent niet dat ze naar de achtergrond worden verwezen. Laurie is een persoon met een op z'n minst opmerkelijke, en soms zelfs irriterende interesse voor de gehele familie March. De acteur die aan hem gestalte geeft, Christian Bale, werpt al zijn charme succesvol in de strijd. Het is fijn hem na zoveel jaren (EMPIRE OF THE SUN dateert uit 1987) weer eens goed aktief bezig te zien. De andere mannen, Eric Stoltz en Gabriel Byrne krijgen als minnaars van respectievelijk Meg en Jo weinig tijd om veel van zichzelf te laten zien.

Het acteren is indrukwekkend, het decor wellicht nog indrukwekkender. Zowel binnens- als buitenshuis springen de positieve gedachten eruit dankzij ijskoude en af en toe stikhete kleuren en vormen. Weersomstandigheden beïnvloeden de beelden alsof ze de oorzaak van alles zijn, daarbij geassisteerd door de gepast kalm doch prima begeleidende muziek van Thomas Newman.

LITTLE WOMEN is geen bulderend meesterwerk, zelfs geen vlammend epos. Daarvoor zijn zaken die depressieve buien veroorzaken niet sterk genoeg aanwezig. De film is wel een teder bindsel van liefde en gezelligheid, die het, ook al is hij niet zo seizoensgebonden als een pure kerstprent, vooral in de wintermaanden bijzonder goed doet.

©copyright Menno Peeters (mpeeters@pvda.nl), 28-11-95


[ Reageer nu ] [ Terug naar index ]