Historische kaarten
De bovenstaande kaart is de enige aanwijzing hoe de voormark er voor het jaar nul uitzag.
Veel van de omgeving is veranderd en vrijwel alle rijken die toen een rol speelden zijn in macht achteruitgegaan.
Jilinost bestaat uit niet meer dan 10% van het landoppervlak en 1 % van de oorspronkelijke bevolking,
Erstaf is een met zichzelf overhoop liggend koninkrijk,
Bator heeft zichzelf teruggetrokken en ligt geisoleerd door de trollen en
Haagland is geen zelfstandig koninkrijk meer.
Eigenlijk zijn in ergelijking met nu alleen de trollen er op vooruit gegaan.
De Voormark aan de vooravond van de val van het sterkste mensenrijk Bronac.
De Voormark kort na de eerste trollenoorlog.
De opmars van de trollen liet geen enkel mensenrijk onaangetast. Maar nadat het belangrijkste trollenleger verslagen was door de Arnyaquini van Jilinost is de grote bedreiging voorbij. Een jaar na de laatste grote veldslag in 220 hebben de meeste mensenrijken het overleefd. Maar Bronac is geheel verdwenen en van Jilinost zijn slechts de eilanden het (toen) dorpje Golwerd over. Erstaf, Grenwold en Bator hebben zwaar geleden. Hirado, Magon en Rendarc zijn er relatief goed afgekomen, maar de laatste is zijn adel kwijt waardoor het bestuur al snel volledig uit elkaar valt.Naar schatting de helft van alle mensen zijn in vier jaar tijd omgekomen.
Ook de trollen missen de kracht om hun macht uit te breiden en beginnen hun eigen steden op te bouwen. Een deel van de trollen bouwt op de ruines vna de mensensteden van Bronac en Lenoor, een ander deel bouwt in de bergen.
De Voormark na de tweede trollenoorlog.
De tweede trollenoorlog ontstond uit een ietwat optimistische poging van Erstaf om het oude gebied van Bronac te zuiveren van trollen. De nederlaag van dit expeditieleger leidde tot strafexpedities van de trollen, tot diep in het gebied van de mensen. Pas toen deze hun onderlinge twisten wisten bij te leggen en zich verenigden onder een enkele leider kwam er een einde aan de strafexpedities. Er was geen grote slag, geen duidelijk begin en geen duidelijk einde, maar veel schermutselingen, kleine veldslagen en belegeringen. Uiteindelijk waren Erstaf en de trollen de grote verliezers.
De Voormark na de derde trollenoorlog.
Onder de leiding van de koning van Hirado zijn de mensenrijken zijn er in geslaagd om de trollen een stuk terug te werpen. Dit is vooral ten goede gekomen aan het gebied van Lenoor, Grenwold en Magon. Een deel van het veroverde gebied blijkt niet permanent te houden en gaat binnen een haar weer verloren, maar de Lenwin is nu min of meer de vaste scheiding tussen de mensengebieden in het oosten en de trollen. De noordgrens van Lenoor blijft bedreigt.
De Voormark aan de vooravond van de Oorlog van Nederigheid.
De trollen komen weer op en winnen aan territorium tegen Lenoor en Erstaf. Lenoor bouwde het kasteel van Harwith om tot sterke vesting.
Na de derde trollenoorlog werd Hirado duidelijk de sterkste mogendheid, ze probeerde hun positie uit te bouwen. Dit resulteerde in de "inname"van de stad Darc en pogingen om ook de rest van Rendarc in te nemen. Hierdoor ontstond een coalitie van machten (Magon, Grendel en Grenwold) welke na veel schermutselingen leidde tot de onbesliste slag bij Hoge Maling. In de vrede die daarop volgde erkende Hirado de onafhankelijkheid van de vrije steden, erkende Magon en Grenwold de heerschappij van Hirado over Darc en werd Jilinost weer een erkend koninkrijk.
De situatie van nu. De situatie is ondanks een aantal kleinere oorlogen zinds 310 onveranderd: er zijn twee grootmachten (Hirado en Magon), twee kleinere machten (Lenoor en Grenwold) en een aantal kleinere spelers, waaronder de vrije steden, Jilinost en Erstaf. Maar de situatie blijft onstabiel.