Taal en (an)alfabetisme

Verschillende talen
Verreweg de meeste mensen op Earin spreken een taal welke "imperiaal" wordt genoemd. De naam dateert uit de tijd van het keizerrijk, toen er veel meer mensen in de middenlanden woonden en er veel meer contact bestond tussen de verschillende delen van het rijk. Het Imperiaal is een allegaartje van verschillende talen: het Sylarisch van het oude koninkrijk Penthasileo, het Arnyaquin van de oude koningen van het heersersvolk en hier en daar wat Danar, Yorda en zelfs wat elveninvloeden. De ideale vorm van het Imperiaal wordt gesproken door de handelaren, ontwikkelde elite en landadel. Dit wordt "hoog imperiaal" genoemd. Maar in een tijd zonder massamedia en zonder al te veel contacten spreken de meeste mensen wel een heel sterk afwijkend, plaatselijk dialect van Imperiaal. Dus een boer uit de omgeving van Kerch kan een boer uit de omgeving van Stadel maar met moeite verstaan, maar handelaren uit beide plaatsen zullen merken dat de ander een bepaald accent heeft, maar dat er goed zaken mee valt te doen.

De Danar spreken onder elkaar hun eigen taal, met een eigen schrift en totaal afwijkende syntax. Aangezien alleen in Sarck een grote hoeveelheid Danar wonen is het geen taal die vaak door het normale volk gesproken wordt. Maar handelaren vinden het vaak handig om het Danar te beheersen. Daarnaast is het Danar de taal van de magiers.

Zowel het Arnyaquin als het Sylarisch worden nog wel gesproken, maar alleen in afgelegen streken als het koninkrijk van de vijf marken en het hertogdom Bator in het verre zuiden. Het Yorda is de taal van de "piraten eilanden" in het oosten en wordt alleen daar gesproken.

De niet-mensen spreken ieder een eigen taal. De talen van de duistere volken uit het oosten zijn niet meer dan verbasterde dialecten van het Imperiaal en daardoor met enige moeite nog wel te verstaan. Dwergen en elven hebben hun volledig eigen talen, meer dan een per ras zelfs. Aangezien de mensen vrijwel nooit naar vestigingen van deze volkeren toe reizen leren maar weinig dwergen en elven ooit de mensentaal, men kan er van uitgaan dat die avontuurlijke lieden van deze rassen welke onder de mensen komen op zijn minst Sylarisch en imperiaal spreken.

Schrift en (an)alfabetisme
Er zijn duidelijk aanwijzingen dat vroeger vrijwel iedereen kon lezen en dat het uitwisselen van geschreven berichten een veel grotere rol speelde. Met het tijdperk van de duisternis verdween dit. Het geschreven woord werd door de gewone mensen veel te veel geassocieerd met magiers, de economie stortte in elkaar, de orks en trollen kwamen en de mensen hadden wel iets anders te doen dan lezen.
Het Arnyaquin, Imperiaal en Danar gebruiken hetzelfde schrift. Het Sylarisch wijkt af. Dwergen en elvenschrift wijkt sterk af.

Op dit moment is lezen voor behouden aan de handelaren, rijken, adel, geestelijkheid, officieren en magiers. Als voorbeelden de volgende personages:
Krelis de boer kan niet lezen. Hij vindt dat ook helemaal niet nodig. Daar wordt de geest alleen maar week van. Wat zijn kinderen aan kennis nodig hebben kan Krelis ze immers zo ook wel leren.
Garm de hereboer kan lezen met moeite. Hij is rijker dan zijn buren en doet zich ook rijker voor. Hij moet af en toe onderhandelen met de rentmeesters van de graaf, dus is het handig dat hij ook kan lezen wat hij voor zich krijgt. Garm wordt door zijn buren als ambitieus gezien.
Esther is weefster in een factorij in de stad Kerch. Ze komt uit een verarmde familie. Ze heeft lezen geleerd, maar heeft daar in haar leven niets aan. Ze is getrouwd met de hardwerkende Herman en heeft vier kinderen. Zij leert haar kinderen niet te lezen, want ze kan zich toch geen boeken veroorloven.
Trimwold is een succesvol self-made handelaar in Ravenach. Hij is opgeklommen van een nederige afkomst als scharrelaar. hij heeft zichzelf schrijven en lezen geleerd. Zo komt hij mee met de handelaren die al vanaf hun geboorte rijk waren en die het lezen en schrijven al op jonge leeftijd leerden.
Basilidon is een magister van de purperen magiersorde. Natuurlijk kan hij lezen en schrijven. Sylarisch en Imperiaal schrift. Dit werd hem geleerd kort nadat zijn leermeester hem bij zijn ouders weghaalde. Basilidon is zijn leermeester dankbaar: hij redde hem van een leven van armoede en achterlijkheid. Hij heeft medelijden met zijn achtergebleven broers en zusters.
Ravien is de laatste bewaker van de witte tempel van Bronac. Haar gezondheid staat het niet meer toe dat ze vaak de tempel uit komt, vandaar dat ze zich in alle geschriften is gaan interesseren die hier liggen opgeslagen. Een vriendelijke Danar reiziger heeft haar een jaar geleden leren te lezen. Wat zij leest verbaasd haar. Ze probeert nu de jongeren in de tempel het lezen bij te brengen, maar deze interesseren zich niet hiervoor.