Het plan van Tasinarian

Er zijn sinds de laatste sessie ongeveer drie weken voorbij gegaan. Selinde heeft die weken gebruikt om het succes van de groep van de laatste sessie uit te bouwen. Dat heeft zo veel succes gehad, dat er nu zes zonen van de koning achter haar aan zitten en dat minstens twee dochters van de koning een bloedhekel aan haar beginnen te krijgen. De meeste zonen willen haar als een soort jachttrofee in bed krijgen en hebben al weddenschappen gesloten wie dit het eerst zal lukken, maar een van de jongens is tot over zijn oren verliefd en heeft haar ten huwelijk gevraagd. Hij nam geen genoegen met haar beleefde "nee" en is met vertegenwoordigers van haar familie onderhandelingen begonnen om haar uit te huwelijken. Dit heeft er toe geleid dat de koning en koningin tussenbeide zijn gekomen (Onze zoon trouwen met een kapiteinsdochter? mooi niet!) en zij het gevoel heeft dat het nu allemaal veel te snel gaat. Dit dwingt haar om even er een tijdje niet in Ravenach te zijn. Alle stukjes uit het plan van haar vader zijn intussen op huh plaats gevallen, het wordt tijd om het plan uit te voeren nu ze nog de vrijheid van handelen heeft.

Tasinarian heeft zijn aandeel in het familiefortuin besteed aan het kopen van ogenschijnlijk waardeloze stukken grond in dit koninkrijk en het verkrijgen van gunsten van een aantal heel verschillende groepen. Los van elkaar lijken deze dingen niets waard, maar bij elkaar wordt dat anders. Meest waardevolle bezitting is een vruchtbare vallei op vier dagmarsen van Ravenach. Ooit is deze vallei door haar voorouders aan moeders kant verlaten omdat zij te ver van de bewoonde wereld lag. Voor zover Selinde weet wonen er een aantal Hobgoblins in de ruine van een oud kasteel, maar is het voor de rest een verlaten vallei.

Tasinarian heeft in Doriath (de stad waar dit verhaal begon) afspraken gemaakt met groepen vluchtelingen, handwerkslieden en boeren. In ruil voor hun steun en trouw beloofde hij hen een stuk grond, een werkplaats en een plaats waar ze in vrede kunnen wonen. Tasinarian heeft dezelfde steun gekregen van de monniken en zusters van het klooster van de verbrandde perkamentrol in Ravenach. Dit is de reden waarom Selinde zo veel van deze mensen gedaan kan krijgen.

De vallei is nu natuurlijk net zo geisoleerd als hij vroeger was, dus een nieuwe vestiging in de vallei zo op termijn gedoemd zijn. Maar de vallei is niet altijd zo geisoleerd geweest. Ooit lag er in de vallei een portaal waardoor de bewoners -beperkt- op en neer naar andere steden konden reizen. Dit portaal werd aangestuurd door een magische rune en een zogenaamde "chaossteen". Deze is tachtig jaar geleden uit de vallei gestolen. Dit leidde de ondergang van de vallei in. Maar Tasinarian is er in geslaagd om een nieuwe chaossteen te bemachtigen, waarmee het portaal in principe kan worden heropend. Tot die tijd moet de vallei zichzelf kunnen behelpen. Selinde heeft een karavaan met hulptroepen ingehuurd. Deze trekken richting de vallei, maar zulen op een dagmars afstand wachten tot Selinde de vallei ontdaan heeft van de Hobgoblins.

De groep rust zichzelf uit voor een tocht van twee weken en vertrekt uit Ravenach. Meteen wordt duidelijk dat ze worden gevolgd. De groep trekt door tot een klein vissersdorp met EEN boot wordt gevonden. De groep huurt de boot en weet op die manier de achtervolgers van zich af te schudden. Toch is dit geen permanente oplossing, maar voorlopig heeft de groep de vrijheid van handelen.

Na een paar dagen heen en weer te hebben gevaren komt de groep uit in de buurt van de vallei.

De vallei is moeilijk toegankelijk. Net als de stad Ravenach wordt ze beschermd door een "drempel" van in dit geval 100 meter hoog. Die drempel is moeilijk te bedwingen door een leger. De enige trap naar boven wordt bewaakt door een fort. Gelukkig kent Selinde een geheime toegang tot dat fort. Een paar honderd meter ten noorden, bedekt door strukgewas en een stapel stenen ligt de toegang. Het kost wat tijd om deze toegang te bevrijden. Voorzichtig sluipt te groep hier doorheen. Uiteindelijk komt men via een zware, kantelbare steen uit in de keuken van het fort, waar zo te zien niemand in geen tijden gebruik van maakt.

Tim is de enige in de groep die enige ervaring met dit soort werk heeft. Selinde zelf heeft wel wat talent en een beetje ervaring en volgt Tim bij zijn verkentocht, op enige afstand komt de rest van de groep die veel te veel herrie maakt om ooit voor verrassing te kunnen zorgen, tenzij de wacht in een diepe slaap gewikkeld zou zijn.
Het tweetal verrast twee schildwachten die uit verveling met een spel "darts" bezig zijn. Door de moordenaarsgaven van Tim en een gelukkige treffer van Selinde gaan ze neer voordat de rest van de groep goed en wel tussenbeide kan komen.
In het vertrek schijnt zon naar binnen door een aantal schietsleuven. Deze bestrijken een nauwe doorgang waar het poort gebouw omheen is gebouwd. Aan de overkant is een soortgelijke rij met sleuven te zien. Tussen de twee rijen met sleuven is goed te zien dat het pad zich stijl omhoog wend. In het pad zijn een paar kuilen uitgehouwen, waar normaal planken overheen kunnen worden gelegd.



Snel gaat de groep verder, bang dat er nog meer hobgoblins in het gebouw aanwezig zijn. Dit is niet het geval. De overige vertrekken blijken allen om of boven het pad omhoog te liggen, van alle kanten kunnen er pijlen worden afgevuurd of stenen omlaag worden gegooid. Na een snelle verkenningstocht staat de groep buiten in de vallei.

Het is moeilijk om precies vast te stellen hoelang de hobgoblins hier nog zouden blijven. Ze hadden niet veel te eten of te drinken bij zich, dus ligt het voor de hand dat ze op zijn minst dagelijks worden afgelost.

Buiten begint een verwilderd landschap van grote heggenpartijen, stukken bos, hier en daar een beetje weiland en een ruine van een boerderij. Geen gevaar om van de kant van het kasteel gezien te worden. De groep gaat snel richting het kasteel, dat op een rots is gebouwd. In het kasteel zitten waarschijnlijk de rest van de hobgoblin, daarnaast bevindt zich in de hof van het kasteel een kapel waarin het portaal is ingebouwd.

Dicht bij de rots ligt de ruine van een boerderij. Na een hele zoektocht weet de groep in een oude put bij de boerderij de ingang van een geheime gang naar boven te vinden. Het is een hele toer om de put zo af te breken dat deze niet instort. Dit duurt wel een paar uur. Maar uiteindelijk slaagt de groepe erin om voor het donker wordt de geheime gang in te gaan.

De beloning voor de groep is uitgesteld tot het einde van de volgende sessie.